سفارش تبلیغ
صبا ویژن
حکمت، شرف بزرگوار را می افزاید وبنده مملوک را تا مجلس ملوک بالا می کشد . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
نذر
 

 
 
از: نوریه  ::  84/11/30 ::  4:6 عصر

به نام خدا

 هجده همین نور

آیه 62 سوره  ص

 

وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالاً کُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ (62

 

اهل دوزخ با یکدیگر گفتند چه شده که ما مردان مومن را که از شرار بر می شمردیم نمی ینیم ؟

آیه اشاره دارد به سخن گفتن اهل دوزخ با یکدیگر ، خداوند عذاب  دوزخ و گفتار دوزخیان را برای ما بیان می کند تا با نشان دادن آنچه نمی دانیم ونمی بینیم به خود آئیم و هدایت شویم ، یکی از مراحل تربیت انسان تصویر سازی از آینده است تا به سبب آن انسان بهترین راه بر گزیند ، خداوند در قرآن مجید گاه بهشت وجایگاه نیکوکاران رابیان می کند تا به طمع بهشت به ذات نیک خود باز گردیم وگاه از آتش مهیب دوزخ مثال می آورد  تا از ترس دوزخ (تنبیه وتشویق ) به صراط  مستقیم هدایت شویم .(که هر دو نه نیاز ما است ...).

هنگام بعثت پیامبر ارزشها ومعیارها ی خوبی وبدی کاملا مشخص بود ، دارا بودن ثروت وقدرت و مال وفرزند نشان از نیکی وخوبی بود و  نداشتن اینها نشانه رذالت و شرارت ، پیامبر اکرم 23 سال تلاش کرد تا به همه انسانها بیاموزد معیار برتری اینها نیست ، عده ایی به دین اسلام ایمان قلبی آوردند وچون حضرت خدیجه (س) ثروت را با رضای پروردگار معامله کردند وعده ایی در جهالت خود ماندند (با همه پیامها واندرزهای پیامبر اکرم ) اینان چون معیار انسانیت وبهترین بودن را اصل داشته های دنیوی می دانستند منتظر بودند این به ظاهر اشرار را در جمع بدی خود در دوزخ مشاهده کنند در حالی که هنگام حسابرسی بر آنها مشخص می شود که معیار ارزش گذاری  همان است که خداوند کریم در قرآن به آن اشاره داشته است ( تقوی).

خداوند در سوره های ناس وفلق به شر اشاره می کند  ، با دقت در این آیه وآیات سوره ناس وفلق به معنی واقعی شر پی می بریم ودر می یابیم که تفاوت  شر (مطلق بدی ) از دید دوزخیان چیست واز دید قرآن کریم چیست

شر وسوسه های شیطان است که انسان را از کل خوبی باز می دارد وبزرگی این شر تا جایی گریبان انسان را خواهد گرفت که ما را چاره ایی جز پناه بردن به ذات پاک خداوند نمی ماند

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِکِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (6)

 

خدایا به تو پناه می بریمقُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)

 از شر انسانهایی که در بدی چنان فرو می روند که نفساشان ووجودشان شری  است بر ذات پاک انسانیت

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2)

 

خداوندا از تو یاری می جوییم بر تاریکی، که قلب وروح ما را سیاه گرداند واز سپیدی نام تو دور سازد .وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)

خدایا مارا کمک کن تا با دستان گشایشگر تو بر گره های بدی همه عالم  انگشت گشایشی آوریم .وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (4)

خدایا ما ار از حاسدان قرار مده تا نفسمان شر مباشد وبر جمع حسودان جمعمان مکن

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)

 

 


  نظرات شما()


 
 
از: نوریه  ::  84/11/26 ::  3:49 عصر

به نام  خدا

هفده همین نور

آیه  103 سوره  طه

 یَتَخَافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً (103)

و آنها از هول وهراس  آن روز با یکدیگر آهسته و زیر لب گویند که افسوس ده روزی بیش در حیات ودنیا درنگ نکردیم

از این آیه  به چند نکته مهم آگاه  می شویم

1-     یکی از مهمترین وتلخترین عذابها در عالم دیگر عذاب (( حسرت )) است ، این آیه وآیه بعد 104 طه به حسرت خوردن بدکاران وجهنمیان اشاره می کند که اینان از داشته ها و نعمت های عالم به درستی استفاده نکردند وبرای این عدم استفاده صحیح در عوالم بالا دچار عذاب حسرت خواهند شد ، عالمی که پرده ها می افتد وتفاوتها آشکار می شود و استفاده کنندگان درست از نعمت ها مشخص می شوند وپاداششان دیده می شود ، در این زمان است که (( حسرت )) عذاب اکبر بدکاران می شود \ عذابی که برای رفعش هیچی راهی وجود ندارد

2-     توجه به عامل زمان : نکته بسیار مهمی که در این آیه به آن اشاره شده است  طول مدتی است که اهل دوزخ از آن یاد می کنند :ده روز در دنیا بودیم .ودر آیه بعد این اقامت در دنیا را کوتاهتر بیان می کنند یک روز در دنیا اقامت داشتیم ، در توضیح این نکته باید به دو موضوع اشاره کرد

الف  - معیار سنجش زمان در عالمهای دیگر با معیار زمان در این عالم متفاوت است وبر طبق مشهودات زمان در ان جهان طولانی تر است چرا که مثلا 60- 70 سال این دنیا تنها ده روز یا حتی کمتر از یک روز آن عالمها است .این تفاوت  معیار زمان ، در آیات مختلفی بیان شده است که بیانگر همین اصل تفاوت زمان در عالمهای مختلف است .

ب- نکته مهم دیگر اشاره به از دست رفتن زمان است که بر اثر عدم دقت وصرف بهینه بر یک چشم بر هم زدن به پایان می رسد ، اگر زمان به درستی مورد استفاده قرار بگیرد و مفید باشد این حسرت هرگز ایجاد نخواهد شد .اما که استفاده مناسب از فرصت اندک حضور در دنیا انجام نگیرد عذاب حسرت اجتناب ناپذیر خواهد بود .

زمان عامل ارزشمندی است که استفاده مناسب از ان پاداشی بس عظیم دارد وآن زندگی در آسایش در عالم دیگر است وعدم استفاده مناسب از آن عذاب حسرت در جهنم را در پی خواهد داشت .

در جهان هستی کمتر مخلوقی یافت می شود که استفاده مناسب یا مناسب از آن پاداش وعذابی به این اکبری در پی داشته باشد

پس زمان در دست ما است برای انتخاب حسرت یا آساش .

 

و آخرین نکته : با توجه به آیه که از نفخ فی الصور نام برده می توان دریافت که آیه اشاره به زمان قیامت دارد یعنی بدکاران پس از گذشتن از عالم برزخ همچنان در حسرت به سر می برند واین حسرت وعذاب مداوم وهمیشگی است وتا قیامت ادامه می یابد .

 


  نظرات شما()


 
 
از: نوریه  ::  84/11/22 ::  3:41 عصر

به نام خدا

شانزدهمین نور

 

آیه 8 سوره نور 

 

عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْکَاذِبِینَ (8)

 

سپاس وستا یش شایسته خداوند دانایی است که بنیان خانواده ر اخلق کرد برای حفظ ارزش انسانی ،حفظ آن را جز اصول حقه هر جامعه ایی قرار داد ، خداوندی که نیاز ها را می شناسد وبرای هر نیازی مرضیه به حق آن را قرار داده.

آیات ابندایی سوره نور توجه انسان را به حرمت کیان خاواده وحفظ این کیان مقدس مبذول می دارد و حد ومجازات خارج شدن از این حریم را عنوان می کند ، این آیات به زیباترین بیان به انسان می گوید که خانواده تا چه انداه نزد خداوند دارای قداست وارزش است وبر هیچ زن ومردی خروج از این حریم شایسته نیست .

 

مواردی که در این آیه توجه به آن لازم است ، اصل شهادت است که خداوند تهمتی را بی شاهد پذیرفتنی نمی داند .

 

ومورد قابل توجه دیگر سوگند به نام پروردگار است ، پروردگار عظیم است ونامش با عظمت سوگند به نام عظیم پروردگار تا انجا بلند ورفیع است که حتی می توان در مواردی که شاهدی نیست از این نام اعظم استفاده کرد ...از این آیه متوجه می شویم سوگند به نام عظیم پروردگار همیشه ودر همه جا وبرای موارد کوچک شایسته نیست وتنها در مواردی خاص می توان از این مورد سود جست .

خداوند با بیان این آیه واینکه در هنگام نبود شاهد پس از سوگند به نام پروردگار  از او در گذرید اعظم  بودن این نام را به ما گوشزد کرده است .

شایسته است از سوگند به نام پروردگار درزندگی بپرهیزیم زیرا شایسته ترین است وبزرگترین .

نکته قابل توجه دیگر موضوع اعتمادی است که خداوند به انسان می کند ، خداوند در این آیه می فرمایند در صورت نبود شاهد اگر خود سوگند یاد کرد که عملی را انجام نداده از او بپذیرید ، خداوند به زیباترین طریق ظریفترین نکته تربیتی را به ما می آموزد که همانا اعتماد به متربی است ، این راه یکی از راه هایی است که انسان در برنامه تربیتی از ان سود می جوید وبه کسی که مورد اتهام قرار گرفته  اعتماد می کند ، اگر در واقع فرد گناه کار هم باشد بعد از این اعتماد شرمنده شده و دیگر عمل زشت خود را انجام نمی دهد این قیاس شاید قیاس به جایی هم نباشد زیرا همه انسانها از علم اندک برخوردارند در صورتی که خداوند عالم به غیب است واز اعمال انسانها آگاهی کامل دارد اما با تمام این علم این اعتماد را به انسان می کند تا شاید شرمنده شود و...

علاوه بر این نکته این آیه می آموزد که پس از حق خواهی اگر حق مورد نظر ثابت نشد باید به خداوند وغضب خداوند واگذاشته شود .که خداوند بهترین حکم وبهترین قاضی است .در این آیه علاوه بر سوگندی که فرد می خورد، بار آخر او را از غضب خدا نیز می ترسانند شاید که این ترس باعث عدم انکار شود (در صورت گناه کار بودن ) یعنی حجت بر فرد تما م است اگر گناه کار بود وشاهدی بر گناه او نبود غضب خداوند بر او حتمی است واین غضب هم در دنیا وهم در آخرت گریبان فردر گناه کار را خواهد گرفت که علاوه بر گناهی که انجام داده گناه سوگند دروغ نیز بر گرده او خواهد بود .

 


  نظرات شما()

<      1   2   3   4   5      >

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ

خانه |شناسنامه|ایمیل
وبلاگ من
 
 
 
 
 
 
نذر
 
نذر
 
قرآن
 
یــــاهـو
 
آذر
دی
بهمن
اردیبهشت
خرداد