به نام خدا
آیه 15 سوره الانفا ل
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُواْ زَحْفاً فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ (15)
ای کسانی که ایمان آوردید در تعرض و جنگ با کافران مبادا از بیم آنها پشت کرده واز جنگ بگریزید .
یا ایها الذین آمنوا ( همه ایمان اوردگان در همه اعصار و در همه زمانها )
مخاطب خداوند رحمان همه اهل ایمان است ،بنابراین احتمال حمله کفار در همه زمانها وجود دارد واین پیام برای همه مومنین در همه زمانها است .پشت بر دشمن نکنید .
کفار : کسانی هستند که پوشانده شدند وبه بیان روشنتر چشم و دل آنان از فهم حقایق بسته شده است اینچنین انسانهایی با بهانه های متفاوت به جنگ مومنین خواهند آمد .
تضاد دو عقیده خواه ناخواه برخورد را به وجود خواهد آورد و هر چه این اختلاف ها عمیقتر واصولی تر باشد برخوردها عظیمتر خواهد شد وجنگ زمانی رخ خواهد داد که تضا ددر اصولی چون اعتقاد به خداوند ورسول خدا باشد در این صورت جنگ در خواهد گرفت ولی هر چه اختلاف در شیوه وراه باشد برخوردها بهتر عقلانی ومنطقی صورت خواهد گرفت وشاید به یک گفتگو ویا دگیری منجر شود .به گفته ایه فوق اختلاف نظر عمیق جنگ ر ادر پی خواهد داشت جنگی که تجاوز آن از سوی گروه کفر صورت می گیرد زیرا گروه مومن در برخوردها در درجه اول تسلیم فرمان خدا وعقل ومنطق هستند واین گروه کفر است که هیچ منطق مشخصی را پیروی نمی کند .اما هنگامی که به هر علتی گروه کفر مومنین را مورد تعرض قرار دادند وظیفه مسلمین ایستادن در برابر آنان است نه پشت کردن به آنها در این هنگامه هیچ دلیلی مثل حفظ جان ومال و...پذیرفته شدنی نسیت .
جنگ در برابر گروه کفر دو نتیجه دارد :1- پیروزی ، که سربلندی ولذت پیروزی را به همراه خواهد داشت
2- کشته شدن : که این هم نوعی از پیروزی است زیرا انسان به درجه والای شهادت نائل می شود درجه ایی والا که خداوند به مقربین خود وعده داده است که هیچ کس چون خدا عامل به قول خود نیست .
اما یک نکته تعقل انگیز، آیا نمی توان این جنگ وستیز را جهاد اکبر فرض کرد ؟
انسانها در یک تقسیم بندی به سه دسته کلی تقسیم می شوند .
1- گروهی که با ایمان به خدا به یقینی رسیدند که درونشان سرشار از ایمان است اینان در درون هیچ کفری ندارند تا مجبور به جهاد دربرابر ش شوند (پیامبران –امامان – ومقربین درگاه خداوند )
2- گروه دوم کسانی هستند که به واسطه عملشان بر چشم ودل وعقلشان مهر خورده که نه می شنوند نه می بینند ونه تعقل می کنند ، در درون این گروه خیری نمانده تا به ستیز کفر برخیزد
3- ودسته سوم که قسمت اعظم انسانها را تشکیل می دهد گروهی هستند که همواره بین ایمان وکفر در ستیزهستند گاه ایمان پیروز می شود وگاه کفر ، گاه شیطان به بهترین شیوه پیروز می شود وگاه دلبستگی به معشوق او را به اوج می رساند .در اینجا یاد آوری این آیه می تواند فرض راه باشد که تحت هیچ شرایطی نباید بر دشمن (کفر) پپشت کرد (فرار کرد) تا دشمن پیروز شود ،باید در مقابل هر وسوسه وهر کفری ایستاد وهیچ توجیهی را نپذیرفت ، چقدر این توجیهات نشان پیروزی کفر است ....
هر دوراهی در زندگی که شکی در انجام وعدم انجامش داریم جنگی است بین کفر وایمان وچقدر خوشبخت هستند کسانی که متوجه این جنگ می شوند وهمه سعی خود را برای پیروزی ایمان به کار می برند .و هرپیروزی ایمان قدمی است به سوی نزدیک شدن به یقین که خود یقین پایه عمل نیک است وعمل نیک خود راهی است برای کسب یقین .