به نام خدا
هفده همین نور
آیه 103 سوره طه
یَتَخَافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً (103)
و آنها از هول وهراس آن روز با یکدیگر آهسته و زیر لب گویند که افسوس ده روزی بیش در حیات ودنیا درنگ نکردیم
از این آیه به چند نکته مهم آگاه می شویم
1- یکی از مهمترین وتلخترین عذابها در عالم دیگر عذاب (( حسرت )) است ، این آیه وآیه بعد 104 طه به حسرت خوردن بدکاران وجهنمیان اشاره می کند که اینان از داشته ها و نعمت های عالم به درستی استفاده نکردند وبرای این عدم استفاده صحیح در عوالم بالا دچار عذاب حسرت خواهند شد ، عالمی که پرده ها می افتد وتفاوتها آشکار می شود و استفاده کنندگان درست از نعمت ها مشخص می شوند وپاداششان دیده می شود ، در این زمان است که (( حسرت )) عذاب اکبر بدکاران می شود \ عذابی که برای رفعش هیچی راهی وجود ندارد
2- توجه به عامل زمان : نکته بسیار مهمی که در این آیه به آن اشاره شده است طول مدتی است که اهل دوزخ از آن یاد می کنند :ده روز در دنیا بودیم .ودر آیه بعد این اقامت در دنیا را کوتاهتر بیان می کنند یک روز در دنیا اقامت داشتیم ، در توضیح این نکته باید به دو موضوع اشاره کرد
الف - معیار سنجش زمان در عالمهای دیگر با معیار زمان در این عالم متفاوت است وبر طبق مشهودات زمان در ان جهان طولانی تر است چرا که مثلا 60- 70 سال این دنیا تنها ده روز یا حتی کمتر از یک روز آن عالمها است .این تفاوت معیار زمان ، در آیات مختلفی بیان شده است که بیانگر همین اصل تفاوت زمان در عالمهای مختلف است .
ب- نکته مهم دیگر اشاره به از دست رفتن زمان است که بر اثر عدم دقت وصرف بهینه بر یک چشم بر هم زدن به پایان می رسد ، اگر زمان به درستی مورد استفاده قرار بگیرد و مفید باشد این حسرت هرگز ایجاد نخواهد شد .اما که استفاده مناسب از فرصت اندک حضور در دنیا انجام نگیرد عذاب حسرت اجتناب ناپذیر خواهد بود .
زمان عامل ارزشمندی است که استفاده مناسب از ان پاداشی بس عظیم دارد وآن زندگی در آسایش در عالم دیگر است وعدم استفاده مناسب از آن عذاب حسرت در جهنم را در پی خواهد داشت .
در جهان هستی کمتر مخلوقی یافت می شود که استفاده مناسب یا مناسب از آن پاداش وعذابی به این اکبری در پی داشته باشد
پس زمان در دست ما است برای انتخاب حسرت یا آساش .
و آخرین نکته : با توجه به آیه که از نفخ فی الصور نام برده می توان دریافت که آیه اشاره به زمان قیامت دارد یعنی بدکاران پس از گذشتن از عالم برزخ همچنان در حسرت به سر می برند واین حسرت وعذاب مداوم وهمیشگی است وتا قیامت ادامه می یابد .