به نام خدا

آیه 3 سوره قریش

به نام خدا

آیه 56 سوره حج

 الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ (56)

در ان روز سلطنت وحکمرانی تنها مخصوص خدا است پس انان که ایمان آوردند وعمل صالح انجام دادند در بهشت پر تعمت جا دارند .

الملک:مالکیت ، در آن روز مالکیت همه چیز برای خداوند است ، هیچ کس صاحب هیچ چیز نیست ، در این جا مالکیت به طور کلی بیان شده است نه به اجزا ، افراد یا موجود خاص ، به معنای دیگر مالکیت همه چیز وهمه وجود از آن خداوند است ، من ها از بین خواهد رفت وماکیت ها در گروه مالکیت اصلی قرار خواهد گرفت ، همه مالکیت های دنیوی که از طرف خدا به موجودات داده شده بود به سوی اصل خود بازگشت خواهد کرد ودر آن هنگامه همه خواهند فهمید منیتی وجود نداشته است منیتی که در دنیا به آن بی خردانه فخر می فروشیم ،مال ، جان ، فرزند و... همه در ید قدرت خداوند است وتعجب انکه به همه نداشته های خود مغرور می شویم بر یگدیگر به فخر رفتار می کنیم .

حکم : در زمانی که حاکم مطلق خداوند است وحَکم بین همه چیز وهمه کس خدا است ، دادگاه عدلی که قاضی عادل آن خود خداوند است که بر همه چیز آگاه است وقضاوت از روی آگاهی بالاترین نوع قضاوت است ،وعادلانه ترین  نوع ان ومطمئنا حکم داده شده عادلانه ترین حُکم ممکن است .وچقدر زیبا و پر هیبت است حکم راندن خدا بر بندگان که نیکوکاران را فخر است وبدکاران را هراس .

کسانی که ایمان آوردند وعمل صالح انجام دادند : در اکثر آیات قرآن کریم ایمان وعمل صالح کنار هم قرار گرفته است ، به بیان ساده نمود ایمان ، عمل صالح است ، کسی نمی تواند ادعا کند ایمان آورده ولی ایمان او در عمل او بروز پیدا نکند ، بی شک ایمان واقعی در همه ابعاد زندگی اثر می گذارد و رفتار مهمترین نمود ایمان است ، کسی که ایمان آورده جز فرمان او نمی پذیرد وجز مطیع امر او نیست و وقتی ایمان در زندگی نفوذ کند خواه ناخواه شیوه ومنش زندگی ونوع رفتار نیز به سمت خدا جویی سوق پیدا می کند .انسان اندک اندک خدایی می شود و فرد خدایی خدا گونه عمل می کند یعنی توان انجام بدی را از کف می دهد و هر چه انجام می دهد همه خیرات وخوبی است زیرا برای خدا جز خیرات وخوبی نمی توان چیز دیگری متصور شد وکسی که سعی می کند به قرب او برسد شبیه او می شود .انسان هم می تواند خدایی باشد .

کسانی که به زبان بر تسبیح خداوندند وعمل بر خواست شیطان دارند جز منافقان نیستند واز گروه مومنان به دورند .

نشان مومن عمل صالح اوست

به نام خدا

آیه 10 سوره قمر

فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ (10)

تا آنکه به درگاه خدا دعا کرد که مغلوب قوم شده ام مرا یاری فرما .

این آیه داستان حضرت نوح (ع) است .حضرت نوح (ع) پس از حدود 900 سال دعوت مردم به خداوند به این مرحله رسد :

دعا کرد

مغلوب شده ام

یاریم فرما

دعا : قبلا به معنی دعا اشاره ایی داشته ایم ، دعا به معنی دعوت از کسی است که رو به سوی او داریم ودر اینجا منظور دعوت از پروردگار است ، اما نکته مهم این است که دعوت باید دارای شرایطی باشد ، گاه دعوت ، تنها لفظی است وبرای تعارف است چیزی که بین مردم بسیار هم مرسوم است ، این گونه دعوت ها از آنجا که تنها تعارف است خود دعوت شونده به حقیقت آن پی می برد .اما  دعوت قلبی دعوتی است که فرد دعوت کننده در عین اینکه دوست دارد فرد دعوت شونده به او پاسخ مثبت دهد شرایط وآمادگی حضور مهمان را نیز دارد یعنی همه چیز را آماده کرده وسپس با میل ورضا دعوت را انجام می دهد .و هر قدر دعوت شونده دارای مقام وارزش باشد این آمادگی بیشتر خواهد بود ،حال زمانی که دعوت از خداوند صوررت می گیرد باید شرایط به میزان بسیار عالی اماده باشد اولا دعوت باید قلبی باشد نه صرفا زبانی بسیار از دعاهای ما به واسطه همین زبانی بودن مستجاب نمی شود ودر ثانی همه وسایل برای این دعوت باید مهیا باشد ، حضور خداوند در جایی شایسته است که زیبا ، پاک ، طیب وطاهر ودارای همه ویژگیهای خیر باشد زیرا خود خداوند دارای این ویژگیها است ، باید چون حضرت نوح (ع) میزبان خوبی برای این دعوت بود ، حضرت نوح (ع) عمری سر به فرمان خداوند نهاد صبر وتسلیم را برای دستور خداوند پیشه خود ساخت وعمر درازی به اماده ساختن وجود پرداخت تا هنگام دعا خداوند بلافاصله دعایش را لبیک بگوید .

مغلوب : حضرت می فرمایند خدایا مغلوب این قوم شدم یعنی میزان بدی بر میزان خوبی غلبه یافت ، نکته جالب این قسمت این است که صبر را نیز حدی است ، هر انسانی برای صبر دارای ظرفیتی است حتی پیامبران (که خدا فرموده بشری هستند چون شما )حضرت نوح پس از 900 سال به این مرحله رسید وبلافاصله هم خداوند دعایش را اجابت کرد ومهربانانه با بنده پاکش برخورد کرد ، اما رسول اکرم (ص ) هیچوقت بر امتش عذاب درخواست نکرد .پس ظرفیتها در مقابل مشکلات متفاوت است .

اما واقعیت این است که گاهی انسان به جایی می رسد که مغلوب سختی می شود .و در این هنگام چه الگویی زیباتر از حضرت نوح (ع) که به تنها وزیباترین پناهگاه توسل جست واز تنها یاری کننده یاری خواست ،گاه مردمان در طلب یاری ره به اشتباه می روند ودربهای دیگری جز درب اصلی را می کوبند .این آیه بزرگترین الگو برای ما است که در اوج سختی وهراس یک پناهگاه وجود دارد وبس .

مهجوریت قرآن
آخرین پست ، به قلم آنکه بودنش بهانه نذرمان شد .
یا زهرا ( س )
[عناوین آرشیوشده]