به نام خدا
چهارمین نور
آیه 105 سوره نحل
إِنَّمَا یَفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأُوْلـئِکَ هُمُ الْکَاذِبُونَ (105)
در آیات 102 تا 109 سوره نحل خداوند به صفات لامومنون اشاره می کند (کسانی که مومن نیستند )
دروغ را آن کس به خدا می بندد که ایمان به آیات خدا نیاورده واین کافران البته خود مردمی بی ایمان و دروغ گو هستند .
دروغ: یکی دیگر از گناهانی که خداوند بارها از آن در قرآن کریم نام برده وجز گناهان کبیره محسوب می شود گناه دروغ است که سبب کفر می گردد ( کفر یعنی پوشانده شدن ) دروغ سبب پوشانده شدن دل از خدا وعشق به خداوند می شود .
اما کافران در صدر اسلام به این گناه هم اکتفا نکردند وپا را فراتر نهادند ونسبت دروغ به خداوند دادند .
اما این دروغ به خداوند چیست ؟
در برخی از آیات به انواع دروغ بستن به خداوند اشاره شده است به طور مثال : نسبت فرزند داشتن خداوندو...
اما در این آیه منظور از دروغ بستن به خدا چیست ؟
در این آیه خداوند می فرمایند به پیامبر نسبت دروغ دادند (می گفتند این قرآن توسط فردی به زبان عجمی گفته شده وپیامبر آن را خود به زبان عربی بر گردانده است )
نتیجه : مقام اهل بیت ورسول الله ، ومقام قرآن به قدری بالاست که بی حرمتی به این دو مساوی است با بی حرمتی به ساحت مقدس خداوند . همان طور که در احادیث این دو مهم را کشتی نجات ذکر کردند و تمسک به آن را عامل نجات دانستند .
بنابراین کسانی که به پیامبر نسبت دروغ دادند خود را به گناه بزرگ دروغ به خداوند آلوده ساختند .
اما سوال ؟آیا این بی حرمتی ونسبت دروغ دادن تنها در صدر اسلام بوده ؟
از آنجا که معجزه قرآن روان است در همه اعصار، این تذکر برای همه آدمیان در همه دورانها است .انسانهایی که قران واهل بیت را وسیله رسیدن به منافع شخصی خود قرار دادند .
آنانی که کتاب الله را جزء جزء کردند وهر قسمت را که به سود خود بود برگزیدند ، آنانی که حرمت کتاب خدا را نگه نداشته همه دروغ گویانی هستند که بر خداوند نسبت دروغ دادند ...افرادی که جعل حدیث کردند کسانی که تفسیر نابخردانه وبر حسب منافع از قرآن دارند همه آنان شامل این گناه می شوند بر همین اساس است که گفته می شود هنگامی که حضرت مهدی (عج ) ظهور می کنند ودستورات اسلام وپیامبر را بر مردم می خوانند همه گمان می کنند دین جدید آمده .
قران که تحریف پذیر نیست پس عامل این برداشت غلط توسط مردم چیست ؟ آیا غیر از این است که تفاسیر برپایه منافع شخصی استوار شده است ؟ ودر هنگام ظهور تنها عده ایی که دل از همه منافع شخصی وآلودگیها پا ک داشته اند توان پذیرش نور حق وحقانیت آن سرور هستی را دارا خواهند بود همان طور که در زمان صدر اسلام تنها عده ایی نور قرآن وپیامبر را درک کرده وبه نعمت هدایت رسیدند ، با اینکه نور از وجود بی نظیر پیامبر چون خورشید بر همه یکسان رسید اما تنها عده کمی توان رشد در زیر این خورشید را داشتند .
و اما عواقب دروغ بستن به خدا ( ائمه معصومین و قرآن ) چیست ؟
در آیات بعدی خداوند به این عواقب اشاره کرده است .
دچار شدن به ظلمت کفر – خشم وغضب خداوند – عذاب عظیم پروردگار (106) نحل
عدم هدایت از سوی خدا ( 107 ) نحل
خداوند بر گوشها وچشمهایشان مهر می زند- عذاب غفلت (108) نحل
محرومت از خیر – زیانکار بودن (109 ) نحل
که هر کدام از این عذابها به تنهای برای بدبختی یک انسان کافی است
ونتیجه آخر اینکه آزارهای کافران به پیامبر مکرم اسلام بسیار فراوان بود مثل مسخره کردن آن حضرت (که قبلا اشاره شد ) و دروغ بستن به آن حضرت ، پس تنها مردان مرد توان رفتن در راه را دارند و...
