سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خداوند، شخص لعنت کننده دشنام دهنده، طعنه زنِ به مؤمنان، بد زبانِ ناسزاگوی و گدایِ سِمِج را دشمنمی دارد . [امام باقر علیه السلام]
نذر
 

 
 
از: نوریه  ::  85/3/5 ::  12:10 عصر

به نام خدا

آیه 3 سوره قریش

بسم الله الرحمن الرحیم

لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ (1) إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّیْفِ (2) فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ (3) الَّذِی أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ (4)

 

برای آنکه قریش انس والفت گیرند.الفتی که در سفرهای زمستان وتابستان ثابت وبرقرار بماند .پس باید خدای این خانه ( کعبه )  راپرستند. که به انها  هنگام گرسنگی طعام داد واز ترس وخطر ایمن ساخت .

 

ایلاف : هزار گردانیدن ، عهد وپیمان ، نیک اداره کردن ، نیک سیاست کردن

لایلاف قریش : نیک اداره کردن قریش

برای آنکه عهد وپیمان داشته باشند قریش .......

برای آنکه نیک سیاست کنند قریش ................

(بنابر ترجمه ) برای آنکه انس والفت گیرند قریش...................

اگر در ابتدای این آیه معنی ( عهد وپیمان ) را استفاده کنیم :برای بستن عهد وپیمان ، عهد وپیمانی که در گذر تابستان وزمستان ( منظور طولانی بودن زمان است ، یا به عبارت دیگر همه زمانها ) باید یک خدا و آن هم خدای این خانه را بپرستند ( به نظر می رسد منظور از این خانه مراد کعبه باشد ).

خداوند در این آیه شرط عهد وپیمان محکم واستوار وپایدار را پرستش خود نام می برد .

با توجه به واقعیت های موجود در زندگی به این نتیجه می رسیم که عهد وپیمانی که بی توجه به یک هدف واحد باشد استوار نخواهد ماند ، عهد وپیمانی استوار است که به یک هدف واحد توجه داشته باشد ،در این صورت است که همه ره پویان راه با توجه به هدف مشترک با کمک به هم مسیر را طی می کنند ودر بین راه هرگاه خسته شدند یکدیگر را یاری می کنند ، وهر چه هدف والاتر وزیباتر این عهد وپیمان سنگین تر واستوار ترخواهد بود و خداوند شرط دوستی خلق واستواری این دوستی را گرد آمدن بر خورشید تسبیح وعبادت می داند ، عبادت خداوندی که از ترس وگرسنگی بنده را محفوظ می دارد .

خداوند از گرسنگی محفوظ می دارد ...این آیه یعنی روزی انسانها در ید  قدرت خداوند رازق است وهمه انسانها تنها وسیله کسب این روزی هستند .

واما اگر (نیک سیاست کننده ) را در ابندای آیه ومعنی کلمه ایلاف قرار دهیم : برای اینکه قریش سیاست کننده خوبی باشند ، سیاست یعنی " با فکر وتدبر ،بهترین و  مناسبترین راه را برگزیدن " حال این سیاست ، سیاست کشور داری باشد ، سیاست خانه داری باشد ، سیاست تدبیر معاش باشد ( با توجه به آیه 4 سوره ) ویا هرسیاست دیگری که باشد، هر فکر وتدبر وهوش وذکاوتی که مد نظر است یک شرط دارد آن هم عبودیت خدا ، یعنی بنده خدا باشی ، متربی بر تربیت رب باشی ،در غیر این صورت هیچ کدام از سیاست ها نه تنها نیک نیستند بلکه باعث آزار واذیت خود ودیگران خواهند بود ، چه بسیار حاکمان وسیاست گذاران مملکتی که حکومت خویش را تنها بر پایه ذکاوت بنا نهاده بودند نه عبودیت ( می توان این حاکم را هر فردی درنظر گرفت ، حکومت خود بر خود ، حکومت والدین بر فرزندان ، حکومت روسا بر کارمندان ،حکومت معلمین بر دانش آموزان و...) که این سیاست شری شد بر خود ودیگری .بنابراین شرط سیاست نیک ،عبودیت رب است ولاغیر.

پرستش صاحب این خانه (شاید مراد از صاحب این خانه صاحب دل معنا کند که هر دل کعبه حضور خدا است بر وجود ، همه انسانها کعبه ای دارند که با تحمل رنج وسفر ورسیدن به این کعبه بر گرد معشوق خواهند گشت ، کعبه بی زائر دلی است بی عشق رب ).

هزار گردانیدن :اگر ایلاف را هزار گردانیدن معنا کنیم به یک نتیجه زیبا خواهیم رسید ،هزار تاکیدی است بر زیادی چیزی ، مثلا هزار هزار لشکر ...در این آیه خداوند بر بسیاری تاکید دارد هر چه مد نظر خدا بوده باشد چه انس والفت ، چه سیاست نیک ... وبرای اینکه در تابستان وزمستان نیز دوام داشته باشد باید خدای این خانه پرستیده شود خدایی که از ترس ایمن می دارد ، وچون این ترس به صورت عام بیان شده است یک ترس نیست بلکه همه ترسها مد نظر است ، کسی که عبد پروردگار است جز از خداوند از هیچ چیز وهیچ کس هراسی ندارد .یکی از نشانه های عابد اعتماد به خداوند در روزی وپناه بردن به او در هنگام خطر است .


  نظرات شما()


 
 
از: نوریه  ::  85/3/2 ::  3:8 عصر

به نام خدا

آیه 56 سوره حج

 الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ (56)

 

در ان روز سلطنت وحکمرانی تنها مخصوص خدا است پس انان که ایمان آوردند وعمل صالح انجام دادند در بهشت پر تعمت جا دارند .

 

الملک:مالکیت ، در آن روز مالکیت همه چیز برای خداوند است ، هیچ کس صاحب هیچ چیز نیست ، در این جا مالکیت به طور کلی بیان شده است نه به اجزا ، افراد یا موجود خاص ، به معنای دیگر مالکیت همه چیز وهمه وجود از آن خداوند است ، من ها از بین خواهد رفت وماکیت ها در گروه مالکیت اصلی قرار خواهد گرفت ، همه مالکیت های دنیوی که از طرف خدا به موجودات داده شده بود به سوی اصل خود بازگشت خواهد کرد ودر آن هنگامه همه خواهند فهمید منیتی وجود نداشته است منیتی که در دنیا به آن بی خردانه فخر می فروشیم ،مال ، جان ، فرزند و... همه در ید قدرت خداوند است وتعجب انکه به همه نداشته های خود مغرور می شویم بر یگدیگر به فخر رفتار می کنیم .

حکم : در زمانی که حاکم مطلق خداوند است وحَکم بین همه چیز وهمه کس خدا است ، دادگاه عدلی که قاضی عادل آن خود خداوند است که بر همه چیز آگاه است وقضاوت از روی آگاهی بالاترین نوع قضاوت است ،وعادلانه ترین  نوع ان ومطمئنا حکم داده شده عادلانه ترین حُکم ممکن است .وچقدر زیبا و پر هیبت است حکم راندن خدا بر بندگان که نیکوکاران را فخر است وبدکاران را هراس .

کسانی که ایمان آوردند وعمل صالح انجام دادند : در اکثر آیات قرآن کریم ایمان وعمل صالح کنار هم قرار گرفته است ، به بیان ساده نمود ایمان ، عمل صالح است ، کسی نمی تواند ادعا کند ایمان آورده ولی ایمان او در عمل او بروز پیدا نکند ، بی شک ایمان واقعی در همه ابعاد زندگی اثر می گذارد و رفتار مهمترین نمود ایمان است ، کسی که ایمان آورده جز فرمان او نمی پذیرد وجز مطیع امر او نیست و وقتی ایمان در زندگی نفوذ کند خواه ناخواه شیوه ومنش زندگی ونوع رفتار نیز به سمت خدا جویی سوق پیدا می کند .انسان اندک اندک خدایی می شود و فرد خدایی خدا گونه عمل می کند یعنی توان انجام بدی را از کف می دهد و هر چه انجام می دهد همه خیرات وخوبی است زیرا برای خدا جز خیرات وخوبی نمی توان چیز دیگری متصور شد وکسی که سعی می کند به قرب او برسد شبیه او می شود .انسان هم می تواند خدایی باشد .

کسانی که به زبان بر تسبیح خداوندند وعمل بر خواست شیطان دارند جز منافقان نیستند واز گروه مومنان به دورند .

نشان مومن عمل صالح اوست


  نظرات شما()

<      1   2   3   4      

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ

خانه |شناسنامه|ایمیل
وبلاگ من
 
 
 
 
 
 
نذر
 
نذر
 
قرآن
 
یــــاهـو
 
آذر
دی
بهمن
اردیبهشت
خرداد