سلام نميدونم چرا با اين آدرس اين كامكنت ارسال شد حتما روزي ايشون بوده مطالب من جدا عذر خواهي ميكنم و بخدا هيچ آدرسي نداشتم روي كامنت و وقتي ارسال كردم فكر كردم پاك ميشه چون اصلا ادرسي نداشت به هر حال ببخشيد چون ميدونم هيچكسي اينوبلاگ رو نميخونه و نميبينه لذا همه تعجبم از اينه انشالله كه مي بخشيد

سلام

خداوند توفيق رو نصيب شما كرده كه اينقدر با علاقه پيگيري ميفرماييد مطالب رو اما هنوز مطالب بافت منسجم كه موضوعيتي رو دنبال كنه نداره .

البته اينهم خودش مطالبي است هاااا كه سخن از هر موضوعي مجمل بيان كردن ،اگر اين مطالب رو دنبال ميكنيد كه به هر سليقه است براي يافتن موضوع بعدي و يا يه نوع هدايت و راهنمايي كه به ايات اشاره ميشه .

درسته تو بحث شما مسائل رسالت خوب مطرح شده و مخصوصا نزديكي پيامبر به خدا و ارج و قرب ايشون نزد خدا

ولي يه مطلبي از چشم پوشيده مانده نصرت خدا براي پيامبر هست كه به زيبايي مطرح شده نصرت براي پيامبر قابل احترام .

چرا ؟اگر او اينقدر محبوب خداست و از ايشان بعنوان پيامبر خويش ياد كرده در دل اين جمله بايد نصرت باشد چون علاقه خداوند به پيامبر بر اين نصرت هويداست با توجه به اين نيازي نبود اين واژه بكار برده شود .

اين نصرت بر ميگرده به ضمير متكلم مع الغير رسلنا و اگر هم بخواهيم تعبير به الذين آمنو كنيم بايد اين نصرت شامل هر دو بشه ديگه پس براي پيامبر بايد بيمناك بود چون بسياري از ارزشها را پيامبر دگرگون ميكرده اند كه باعث خسران مالي و يا اجتماعي ميشده بر ديگران به هر حال نبايد نيروهاي منفي جامعه رو در نظر نداشت و شرايط رو نديده گرفت .

به تعبير ديگر بيان حق هميشه تداخل داره با منافع مشتي كه برايشان خوشايند نيست .

اما بايد گاهر اين منت رو در نظر داشت البته بايد بزرگ بود و بزرگي كرد و براي تنبه گاهي اين امر لازم است چون در بسياري از مواقع خداوند هم منت گذاشته و بيان اين نوع رو هميشه داشتيم .

مسائل در شرع مقدس هميشه دو سويه و دو لبه هست اگر منت يكسوي خير دارد سوي ديگرش براي تنبه هست نه از باب واقعا منت گذاشتن .

اطاله كلام شد و از حوصله خارج گشتردگي مباحث گاه اينگونه ميشه دنبال خرده گيري نيستم فقط ميخواستم نظرم رو گفته باشم خداوند خير دنيا و آخرت بده انشالله